نشود فاش کسی آنچه میان من و تست

          تا اشارات نظر، نامه رسان من و تست

گوش کن با لب خاموش سخن میگویم

          پاسخم گو به نگاهی که زبان من و تست

روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید

          حالیا چشم جهانی نگران من و تست

گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید

          همه جا زمزمه عشق نهان من و توست

گو بهار دل و جان باش و خزان باش ، ار نه

          ای بسا باغ و بهاران که خزان من و تست

این همه قصه فردوس و تمنای بهشت

          گفتگویی و خیالی ز جهان من و تست

نقش ما گو ننگارند به دیباچه عقل

          هرکجا نامه عشق است نشان من و تست

سایه ز آتشکده ماست فروغ مه و مهر

          وه ازین آتش روشن که به جان من و تست