شعرهای ناب

در هوايت بي‌قرارم روز و شب                       سر ز پايت برندارم روز و شب

روز و شب را همچو خود مجنون کنم               روز و شب را کي گذارم روز و شب

جان و دل از عاشقان مي‌خواستند                            جان و دل را مي‌سپارم روز و شب

تا نيابم آن چه در مغز منست                       يک زماني سر نخارم روز و شب

تا که عشقت مطربي آغاز کرد                       گاه چنگم گاه تارم روز و شب

مي‌زني تو زخمه و بر مي‌رود                      تا به گردون زير و زارم روز و شب

ساقيي کردي بشر را چل صبوح                    زان خمير اندر خمارم روز و شب

اي مهار عاشقان در دست تو                        در ميان اين قطارم روز و شب

تا بنگشايي به قندت روزه‌ام                        تا قيامت روزه دارم روز و شب

چون ز خوان فضل روزه بشکنم                      عيد باشد روزگارم روز و شب

جان روز و جان شب اي جان تو                     انتظارم انتظارم روز و شب

تا به سالي نيستم موقوف عيد                     با مه تو عيدوارم روز و شب

زان شبي که وعده کردي روز وصل                           روز و شب را مي‌شمارم روز و شب

بس که کشت مهر جانم تشنه است                         ز ابر ديده اشکبارم روز و شب