! دوش كجا بوده اي ني غلطم، در دل ما بوده ا ي

دوش ز هجر تو جفا ديده ام اي كه تو سلطان وفا بوده اي

آه كه من دوش چه سان بوده ام آه كه تو دوش كه را بوده اي

رشك برم كاش قبا بودمي چونكه در آغوش قبا بوده اي

زهره ندارم كه بگويم تو را بي من بيچاره كجا بوده اي

يار سبک روح
! به وقت گريز تيزتر از باد صبا بود ه اي
بي تو مرا رنج و بلا بند کرد باش که تو بند بلا بود ه اي

آينة رنگ تو عكس كسي است تو ز همه رنگ جدا بوده اي

رنگ رخ خوب تو آخر گواست در حرم لطف خدا بوده اي

رنگ تو داري، كه ز رنگ جهان پاكي و همرنگ بقا بوده اي